Stromae in AFAS Live: Een futuristisch spektakelstuk
Het was als een sprookje. Na een stilte van 7 jaar mochten wij Stromae verwelkomen in AFAS Live met een bijzondere show. De avant-premiere. Een voorproefje voor zowel zijn aankomende album 'Multitude', als de bijbehorende wereldtournee die hierbij hoort. Een bijzondere show waarin net zoveel plek was voor heftige emotie, als er was voor een dansje.
Stromae is terug. En hoe. Zijn concert van zondagavond in de AFAS Live, officieel slechts een voorproefje van later en meer, dampte van de levenslust, creativiteit en ongeremde feestvreugde. Zie hem stralen. Vanonder zijn twee knotjes haalt de glimlach van Stromae met gemak de achterste rijen van de AFAS Live. Die zaal deint en danst als één man mee met Santé, zijn laatste hit. -AD
Stromae is helemaal terug en, oordelend op zijn korte optreden van iets meer dan een uur, sterker dan ooit. De avant-première (alleen Parijs, Brussel en Amsterdam kregen er een) gold als voorproefje voor zijn wereldtournee die later deze lente in de VS begint én vooral als opwarmer voor het album Multitude dat vrijdag verschijnt. Van dat album speelt Stromae zondagavond zeven songs. Ze passen naadloos binnen het repertoire van de Waalse maestro die voor zijn plotselinge afscheid in sprinttempo was uitgegroeid tot een van de grootse fenomenen van de pop. Zijn aantrekkingskracht blijkt in Amsterdam onaangetast: verleidelijke en dansbare elektronica gecombineerd met luisterlied waarin in de verte de dictie van Jacques Brel doorklinkt. En dat ondersteund door een waanzinnig visueel decor dat elke song zijn eigen videoclip meegeeft. En dan is Stromae zelf nog niet eens genoemd. Hij danst, zingt en acteert nog steeds zijn show naar een zinderend hoogtepunt. - Parool
Hoe los je een kledingwissel tijdens een optreden elegant op? Vaak met heel veel vuurwerk en video-intermezzo’s, in elk geval veel bombarie om af te leiden van het feit dat de artiest waar alles om draait van het podium verdwenen is. Stromae doet het anders, hij laat zijn jasje voor ‘Papaoutai’ gewoon brengen door zijn kledingassistent. Het is dan ook niet zomaar een assistent, maar een robothond, die pootjes kan geven en zelfs kan twerken. Het is een van de vele technische snufjes die de nieuwe Stromae-show rijk is. We zien schermen bewegen aan gigantische robotarmen, we zien Stromae als een Pixar-style cartoonfiguur in een laboratorium vol robots. Kortom: meer high profile wordt een concertproductie niet. - 3voor12
Het openingsnummer is hetzelfde als dat van het vrijdag te verschijnen derde album Multitude. Het is nog onbekend, maar klinkt meteen vertrouwd. We horen een kinderkoor, zien oranjerode panelen opflitsen en een podiumopstelling die van Kraftwerk lijkt afgekeken, met als ene verschil dat de vier lessenaars worden bemand door heren die waar nodig een snaarinstrument bespelen.En belangrijker: dat er tussen de vier desks die prachtige, lange, charismatische Stromae opduikt. Hij rapt met kracht en souplesse over die ‘kloteziekte’. Haren in twee knotjes achterovergekamd, hagelwit overhemd, zwart dasje. ‘Putain de malaise, toujours je suis invaincu’, zingt hij. Het geluid is magnifiek. De vertrouwde Stromae-sound, waarmee hij zo’n tien jaar geleden furore maakte, is gebleven. Een elektronische basis, verluchtigd door warme akoestische snaarinstrumenten (nu live gespeeld) en ritmes die vanuit de hele wereld komen. En natuurlijk die machtige stem, nog altijd met Jacques Brels timbre, dictie en diepte.Meteen in het tweede, ook nieuwe liedje Fils de joie is daar die heerlijke botsing van stijlen die bij Stromae altijd zo natuurlijk lijkt: een clavecimbel over een aanstekelijk bailefunkritme. - Volkskrant
Voor duizenden uitgelaten fans zet Stromae vanonder zijn twee knotjes een live-totaalpakket van formaat neer. Prachtige animatievideo’s, spectaculaire lampen en verrijdbare decordelen die als een kermisattractie boven de vierkoppige band zoeven zorgen voor een visueel spektakel. Stromae, gehuld in een chique witte wapperblouse, doet de rest. Hij danst en acteert alsof hij vanavond opnieuw afscheid van ons gaat nemen. In Tous les mêmes, de eerste grote hit van de avond, davert hij als een doorgedraaide holbewoner over de bühne, waarna hij in Quand c’est de rust en duisternis opzoekt en een donkere wanhoopskreet over kanker slaat. - Soundz
