Paul Stiekema over de eerste 10 jaar van de HMH

Terug naar overzicht

Paul Stiekema over de eerste 10 jaar van de HMH

20 jaar Heineken Music Hall en AFAS Live! Zeker na een jaar waarin sectorbreed een groot rood kruis door de volledige programmering moest, kunnen en mogen we dit niet stilletjes aan ons voorbij laten gaan. Voor deze serie duiken we met verschillende coryfeeën de archieven in om terug te blikken op 2 decennia HMH/AFAS Live.


Als tweede in de reeks maakt Paul Stiekema zijn opwachting op het podium, directeur ten tijde van de bouw en de opening van de Heineken Music Hall.

‘Dan begin je aan iets wat een jongensdroom is.’

Voordat hij begon in de HMH was Paul Stiekema werkzaam in de Ijsselhallen. De wens om meer concerten in de Zwolse evenementenlocatie geregeld te krijgen zorgde al in een vroeg stadium voor een kort lijntje tussen Stiekema en concertorganisator MOJO. In 1997 werd via het journaal wereldkundig gemaakt dat MOJO een eigen hal zou gaan bouwen in Amsterdam. De scepter zwaaien in een nieuwe popzaal leek een kolfje naar zijn hand en Paul klom in de telefoon.

'Ik heb direct John Mulder gebeld om aan te geven dat ik zeer veel belangstelling had in die job. Uiteindelijk kreeg ik hem ook nog. Toen de bouw eenmaal begon hield ik kantoor in een tijdelijke unit in de tuin van het hoofdkantoor van MOJO in Delft.'
Terwijl de constructie van de HMH in volle gang was, was men tegelijkertijd aan de overkant van de straat ook buitengewoon druk met de totstandkoming van het nieuwe Ajax stadion. De enorme ontwikkelingen rondom de toenmalige Arena Boulevard maakte dat de duur van de bouw flink uitliep. Daar kwam bij dat een paar maanden voor de opening de verschrikkelijke cafébrand in Volendam ervoor zorgde dat alle brandwerende voorzieningen opnieuw gecheckt en gekeurd moesten worden. Het pand is zodoende in plaats van de geschatte anderhalf-, maar liefst drie jaar in de maak geweest.

De show van de Deftones op 19 maart 2001 was de vuurdoop. Geen makkie. De garderobe bevond zich toen tijdelijk ín de entree en door de kou waren er onvoorzien veel meer items dan ingecalculeerd. Door het onverwachte overschot tassen, jassen en noem maar op liep het daar helemaal in de soep. De avond zelf verliep goed en het concert was top, maar diezelfde mensen moesten ook weer langs de garderobe op de weg terug. Logischerwijs was het wederom rommelig door de onhandige locatie van de balie. De uitloop begon om 23.00 uur en twee uur later waren er nog steeds meer dan 1.000 mensen uit het hele land bij ons binnen. En dat terwijl de laatste trein al om 00.30 uur vertrokken was! Pijnlijk natuurlijk, maar wijze lessen desalniettemin.

'Op den duur lieten mensen zich achterover vallen op de andere bezoekers om op die manier crowdsurfend buiten te komen. Het liep helemaal fout. Samen met de Manager Operations is toen een plan opgezet om iedereen thuis te krijgen met verschillende last-minute ingehuurde bussen. Om half drie waren we klaar.'


Paul Stiekema (in het midden vooraan) samen met zijn team


De memorabele momenten zijn natuurlijk legio. De show van Faithless in 2001 bijvoorbeeld, waar het publiek zo los ging dat de hele zaal, balkon incluis, trilde. ‘Fantastisch’ aldus een trotse Stiekema.

Ook het feit dat we in het eerste jaar een show van Van ‘The Man’ Morrison konden aankondigen was prachtig. Wat misschien nog wel specialer te noemen is, is het feit dat hij na die avond nog terug wilde komen.
Door een misverstand met de kaartverkoper waren er flink meer mensen binnen dan dat er zitplaatsen waren. In allerijl zijn er stoelen geleend van de Arena en neergezet waar mogelijk. Het toeval wilt dat precies die avond de commandant van de Amsterdamse brandweer een avondje uit was met zijn gezin. Die zag, zoals het een goed professional betaamt, uiteraard direct dat deze opstelling helemaal niet strookte met wat er was afgesproken met de pompiers. Die avond kreeg zodoende nog een behoorlijke staart.

Uiteindelijk is er in overleg met de artiest en het management besproken dat de aanvang van het concert een half uur uitgesteld moest worden om orde op zaken te stellen.
Morrison, niet direct bekend als de meest flexibele man uit ‘het wereldje’, stemde schoorvoetend in, maar had geen zin om ook een half uur langer door te spelen. Saillant detail: Hij heeft uit protest de hele show vanuit de coulissen gespeeld terwijl zijn band op de bühne stond. Het publiek heeft Van Morrison nooit gezien, alleen gehoord. De artiest bevestigde daarmee wel mooi zijn status als notoire mopperpot. Zowel de zaal als de artiest kwamen er mee weg, want zoals gezegd is Morrison nog vaak terug geweest in de Heineken Music Hall.

Wat de locatie zo uniek maakt is de ‘footprint’ aldus Stiekema. 'Er is zoveel vernieuwd en aangepast aan de wensen van deze tijd. De bezoekers ervaren in de HMH/AFAS Live dezelfde luxe als in nieuwere locaties. Het gebouw is in de race gebleven door het constante meebewegen. Als dit niet gebeurd was zou het pand nog maar een paar jaar mee kunnen. Die relevantie is enorm belangrijk.'

Als mooi voorbeeld van meebewegen met de vaart der volkeren noemt Paul nog de oude Planet Internet Stage. Een unieke combinatie tussen een sponsor en een locatie. Twintig jaar na dato is het moeilijk voor te stellen maar het was toentertijd absoluut spraakmakend dat je op 14 computers kon internetten met een pijlsnelle ADSL verbinding. Internetten kan overigens nog steeds op die plek, maar dan wel à la 2021. Op je smartphone. Terwijl je vriendelijk bedient wordt en een heerlijke pre-show maaltijd nuttigt in ‘Restaurant First’ wat zich momenteel bevindt op de plek van de oude internetlocatie. Zo zie je maar.



Volgende maand vertelt artiestenboeker Rob Trommelen over memorabele momenten in de Heineken Music Hall en AFAS Live.


Heb je al een kijkje genomen in onze tour door 20 jaar HMH en AFAS Live?


Meer

20 jaar Heineken Music Hall en AFAS Live! Zeker na een jaar waarin sectorbreed een groot rood kruis door de volledige programmering moest, kunnen en mogen we dit niet stilletjes aan ons voorbij laten gaan. Voor deze serie duiken we met verschillende coryfeeën de archieven in om terug te blikken op 2 decennia HMH/AFAS Live.


Als tweede in de reeks maakt Paul Stiekema zijn opwachting op het podium, directeur ten tijde van de bouw en de opening van de Heineken Music Hall.

‘Dan begin je aan iets wat een jongensdroom is.’

Voordat hij begon in de HMH was Paul Stiekema werkzaam in de Ijsselhallen. De wens om meer concerten in de Zwolse evenementenlocatie geregeld te krijgen zorgde al in een vroeg stadium voor een kort lijntje tussen Stiekema en concertorganisator MOJO. In 1997 werd via het journaal wereldkundig gemaakt dat MOJO een eigen hal zou gaan bouwen in Amsterdam. De scepter zwaaien in een nieuwe popzaal leek een kolfje naar zijn hand en Paul klom in de telefoon.

'Ik heb direct John Mulder gebeld om aan te geven dat ik zeer veel belangstelling had in die job. Uiteindelijk kreeg ik hem ook nog. Toen de bouw eenmaal begon hield ik kantoor in een tijdelijke unit in de tuin van het hoofdkantoor van MOJO in Delft.'
Terwijl de constructie van de HMH in volle gang was, was men tegelijkertijd aan de overkant van de straat ook buitengewoon druk met de totstandkoming van het nieuwe Ajax stadion. De enorme ontwikkelingen rondom de toenmalige Arena Boulevard maakte dat de duur van de bouw flink uitliep. Daar kwam bij dat een paar maanden voor de opening de verschrikkelijke cafébrand in Volendam ervoor zorgde dat alle brandwerende voorzieningen opnieuw gecheckt en gekeurd moesten worden. Het pand is zodoende in plaats van de geschatte anderhalf-, maar liefst drie jaar in de maak geweest.

De show van de Deftones op 19 maart 2001 was de vuurdoop. Geen makkie. De garderobe bevond zich toen tijdelijk ín de entree en door de kou waren er onvoorzien veel meer items dan ingecalculeerd. Door het onverwachte overschot tassen, jassen en noem maar op liep het daar helemaal in de soep. De avond zelf verliep goed en het concert was top, maar diezelfde mensen moesten ook weer langs de garderobe op de weg terug. Logischerwijs was het wederom rommelig door de onhandige locatie van de balie. De uitloop begon om 23.00 uur en twee uur later waren er nog steeds meer dan 1.000 mensen uit het hele land bij ons binnen. En dat terwijl de laatste trein al om 00.30 uur vertrokken was! Pijnlijk natuurlijk, maar wijze lessen desalniettemin.

'Op den duur lieten mensen zich achterover vallen op de andere bezoekers om op die manier crowdsurfend buiten te komen. Het liep helemaal fout. Samen met de Manager Operations is toen een plan opgezet om iedereen thuis te krijgen met verschillende last-minute ingehuurde bussen. Om half drie waren we klaar.'


Paul Stiekema (in het midden vooraan) samen met zijn team


De memorabele momenten zijn natuurlijk legio. De show van Faithless in 2001 bijvoorbeeld, waar het publiek zo los ging dat de hele zaal, balkon incluis, trilde. ‘Fantastisch’ aldus een trotse Stiekema.

Ook het feit dat we in het eerste jaar een show van Van ‘The Man’ Morrison konden aankondigen was prachtig. Wat misschien nog wel specialer te noemen is, is het feit dat hij na die avond nog terug wilde komen.
Door een misverstand met de kaartverkoper waren er flink meer mensen binnen dan dat er zitplaatsen waren. In allerijl zijn er stoelen geleend van de Arena en neergezet waar mogelijk. Het toeval wilt dat precies die avond de commandant van de Amsterdamse brandweer een avondje uit was met zijn gezin. Die zag, zoals het een goed professional betaamt, uiteraard direct dat deze opstelling helemaal niet strookte met wat er was afgesproken met de pompiers. Die avond kreeg zodoende nog een behoorlijke staart.

Uiteindelijk is er in overleg met de artiest en het management besproken dat de aanvang van het concert een half uur uitgesteld moest worden om orde op zaken te stellen.
Morrison, niet direct bekend als de meest flexibele man uit ‘het wereldje’, stemde schoorvoetend in, maar had geen zin om ook een half uur langer door te spelen. Saillant detail: Hij heeft uit protest de hele show vanuit de coulissen gespeeld terwijl zijn band op de bühne stond. Het publiek heeft Van Morrison nooit gezien, alleen gehoord. De artiest bevestigde daarmee wel mooi zijn status als notoire mopperpot. Zowel de zaal als de artiest kwamen er mee weg, want zoals gezegd is Morrison nog vaak terug geweest in de Heineken Music Hall.

Wat de locatie zo uniek maakt is de ‘footprint’ aldus Stiekema. 'Er is zoveel vernieuwd en aangepast aan de wensen van deze tijd. De bezoekers ervaren in de HMH/AFAS Live dezelfde luxe als in nieuwere locaties. Het gebouw is in de race gebleven door het constante meebewegen. Als dit niet gebeurd was zou het pand nog maar een paar jaar mee kunnen. Die relevantie is enorm belangrijk.'

Als mooi voorbeeld van meebewegen met de vaart der volkeren noemt Paul nog de oude Planet Internet Stage. Een unieke combinatie tussen een sponsor en een locatie. Twintig jaar na dato is het moeilijk voor te stellen maar het was toentertijd absoluut spraakmakend dat je op 14 computers kon internetten met een pijlsnelle ADSL verbinding. Internetten kan overigens nog steeds op die plek, maar dan wel à la 2021. Op je smartphone. Terwijl je vriendelijk bedient wordt en een heerlijke pre-show maaltijd nuttigt in ‘Restaurant First’ wat zich momenteel bevindt op de plek van de oude internetlocatie. Zo zie je maar.



Volgende maand vertelt artiestenboeker Rob Trommelen over memorabele momenten in de Heineken Music Hall en AFAS Live.


Heb je al een kijkje genomen in onze tour door 20 jaar HMH en AFAS Live?


Paul Stiekema over de eerste 10 jaar van de HMH