Huisfotograaf Ferdy Damman over 'de perfecte shots' in HMH/AFAS Live

Terug naar overzicht

Huisfotograaf Ferdy Damman over 'de perfecte shots' in HMH/AFAS Live

20 jaar Heineken Music Hall en AFAS Live! Zeker na een jaar waarin sectorbreed een groot rood kruis door de volledige programmering moest, kunnen en mogen we dit niet stilletjes aan ons voorbij laten gaan. Voor deze serie duiken we met verschillende coryfeeën de archieven in om terug te blikken op 2 decennia HMH/AFAS Live.

Als vierde in de reeks verschijnt Ferdy Damman ten tonele. De man die als huisfotograaf  bijna ieder concert vooraan in de fotopit staat. De man die als geen ander de sfeer van de show weet te vangen, waar jij van kan nagenieten op onze social media kanalen of in AFAS Live zelf.

‘Toen hij van dat drumstel sprong was het ‘klik’ en hebben. Dan weet je dat je een top foto hebt!’

“First three songs. No flash”. Het is ongetwijfeld een van de meest gebezigde mantra’s tijdens een backstage overleg tussen een (security)manager en een concertfotograaf. Met andere woorden: Je hebt ongeveer 9 minuten om (zonder flitser dus!) je stinkende best te doen en de sfeer in de zaal te vangen. Daarna moeten jij en je camera als de sodemieter maken dat je weg bent. Ferdy Damman is sinds jaar en dag de vaste huisfotograaf van AFAS Live en heeft die legendarische ‘First three songs, no flash’-uitspraak zo vaak horen nagalmen dat hij er, samen met een collega fotograaf, zelfs een expositie naar vernoemden.
Het begon voor Damman allemaal met een show van Faithless. Oktober 2001. Een concert waar hij als student aan de fotovakschool in eerste instantie ‘gewoon’ een ticket voor had gekocht, werd uit het niets zijn allereerste officiële klus als fotograaf in de toenmalige Heineken Music Hall en dus een onvergetelijke avond.

Ik hoorde via via dat men een fotograaf zocht in de HMH, dus de link was snel gelegd en ik kreeg ik de kans om een keer een concert te fotograferen.’ 

Damman merkte meteen dat deze vorm van fotografie hem goed lag en wist direct dat dit was wat hij wilde gaan doen. Tijdens zijn studie heeft hij zich dan ook linea recta gespecialiseerd als concertfotograaf. Dat AFAS Live zijn eerste echte opdrachtgever was blijft iedere keer weer bijzonder. ‘Het is veel intiemer dan je denkt en dat merk je – ook aan het publiek. De beleving en geluid in die zaal is uniek.’

Foto’s waren toentertijd nog niet digitaal, maar old-school met een filmrolletje in de camera. De dag na een concert moest je naar de plaatselijke fotowinkel om de boel te laten ontwikkelen en in te scannen op een cd-rom voor nabewerking. Zodoende kwam je er pas na 3 à 4 dagen achter of je werk was gelukt. Wat dat betreft is er een hoop veranderd in de wereld van de fotografie.
Anno 2021 kan je als fotograaf na die eerste drie nummers direct aan de slag met de nabewerking en staan ze vlak nadat de show klaar is al direct op de sociale media en kan het publiek meteen nagenieten van een mooie avond. Het meest uitdagende aan Ferdy zijn werk is het feit dat concertfotografie zo onderhevig is aan wisselende omstandigheden. Weinig, of juist veel, licht. Veel rook, veel beweging, noem maar op. Niets kan op de automatische piloot. Zo komen artiesten regelmatig het podium op in het aardedonker. Maak daar maar eens een mooie serie van.

Faithless - 2001 (De eerste concertfoto van Ferdy Damman in de HMH)

‘De meeste artiesten ken je wel, en anders bereid je je voor. Welk vlees heb je in de kuip? Hoe gebruiken ze het podium? Je luistert als fotograaf ook goed. Er zit in de meeste tracks toch wel een bepaalde opbouw. Bij sommige artiesten weet je min of meer zeker dat ze op een gegeven moment een sprong maken of intensiever contact zoeken met de zaal. Die momenten probeer je te vangen.
Veel acts houden er wel rekening mee en gaan er goed voor staan tijdens de eerste drie liedjes. Het is een wisselwerking tussen artiest en fotograaf. Toch zijn er ook mensen die per se niet op de foto willen. Je hoort wel eens dat collega’s een schop hebben gekregen vanaf het podium of dat er expres bier wordt gegooid. Die dingen gebeuren ook wel.’

Hoogtepunten zat natuurlijk, na 20 jaar fotograferen. Grootheden als Katy Perry en Bruce Springsteen. Noem ze maar op. Maar ook indrukwekkende zakelijke evenementen zoals het bezoek van Barack Obama (waar Ferdy samen met slechts 1 andere fotograaf de dag vast mocht leggen), het Amsterdam Diner, modeshows en bedrijfsfeesten horen bij AFAS Live en dus bij zijn werk. Het is juist die afwisseling die het voor Ferdy als fotograaf extra aantrekkelijk maakt. Soms zie je tijdens shows fotografen óp het podium staan. Deze werken rechtstreeks voor de artiest en zijn zij vrij om te gaan en staan waar zij willen. ‘Ik heb dat een paar keer voor de shows van Freek Vonk mogen doen, dat is heel leuk.’

Tijdens de show van de legendarische rockabillyband Stray Cats, klimt zanger Brian Setzer op het drumstel. Ferdy ziet het gebeuren en luistert goed hoe het nummer naar een hoogtepunt gebracht wordt. Damman voelt het moment, mikt, en drukt terwijl Setzer van het drumstel vliegt op het perfecte moment af. ‘Toen was het ‘klik’ en hebben. Dan weet je dat je een topfoto hebt!’

De legendarische foto van de Stray Cats - 2008 HMH


Wat heet. De kiek is spectaculair en levert hem De Zilveren Cameraprijs op.
Een ander perfect voorbeeld van ‘de sfeer vangen’ is de foto van een extatische Typhoon die zonder shirt crowdsurfend de afgeladen AFAS Live door zeilt. Een kolkend hoogtepunt van een ontzettend succesvolle en lange tournee door heel Nederland.
‘Als fotograaf wil je dat soort momenten vastleggen. Dat is bij dit concert goed gelukt.’
Ondanks dat Ferdy Damman al zo lang in het vak zit, hoeft hij op de vraag of er nog een band of artiest is die hij per se op de gevoelige plaat wilt vast leggen niet lang na te denken.
Een volmondig ‘Rammstein’ is het antwoord.

‘Ik heb die band tot nu toe iedere keer gemist wanneer ze in Nederland waren. Los van het feit dat ik hun muziek op zijn tijd kan waarderen, is het voor een fotograaf een feestje om zo’n visueel spektakel vast te leggen. De karakteristieke kop van zanger Till Lindemann, de gitaren, al die pyro, al dat vuurwerk. Die band heeft écht alles en het is dan ook eigenlijk onmogelijk om die energie niet in je foto vast te kunnen leggen. Het is dan wel weer de uitdaging als fotograaf om dat toch op jouw eigen wijze vast te leggen, zeker als het fotograferen prijsschieten is.’

Met de komst van de smartphone zou je bijna gaan denken dat iedereen tegenwoordig fotograaf is. Of hij nog tips heeft voor die 17 miljoen concurrenten? ‘Maak één of twee foto’s voor het thuisfront of vrienden, steek daarna je telefoon in je zak en ga lekker genieten. Direct na de show kan je de professionele foto’s op de socials van AFAS Live vinden!’


Heb je al een kijkje genomen in onze tour door 20 jaar HMH en AFAS Live?


Meer

20 jaar Heineken Music Hall en AFAS Live! Zeker na een jaar waarin sectorbreed een groot rood kruis door de volledige programmering moest, kunnen en mogen we dit niet stilletjes aan ons voorbij laten gaan. Voor deze serie duiken we met verschillende coryfeeën de archieven in om terug te blikken op 2 decennia HMH/AFAS Live.

Als vierde in de reeks verschijnt Ferdy Damman ten tonele. De man die als huisfotograaf  bijna ieder concert vooraan in de fotopit staat. De man die als geen ander de sfeer van de show weet te vangen, waar jij van kan nagenieten op onze social media kanalen of in AFAS Live zelf.

‘Toen hij van dat drumstel sprong was het ‘klik’ en hebben. Dan weet je dat je een top foto hebt!’

“First three songs. No flash”. Het is ongetwijfeld een van de meest gebezigde mantra’s tijdens een backstage overleg tussen een (security)manager en een concertfotograaf. Met andere woorden: Je hebt ongeveer 9 minuten om (zonder flitser dus!) je stinkende best te doen en de sfeer in de zaal te vangen. Daarna moeten jij en je camera als de sodemieter maken dat je weg bent. Ferdy Damman is sinds jaar en dag de vaste huisfotograaf van AFAS Live en heeft die legendarische ‘First three songs, no flash’-uitspraak zo vaak horen nagalmen dat hij er, samen met een collega fotograaf, zelfs een expositie naar vernoemden.
Het begon voor Damman allemaal met een show van Faithless. Oktober 2001. Een concert waar hij als student aan de fotovakschool in eerste instantie ‘gewoon’ een ticket voor had gekocht, werd uit het niets zijn allereerste officiële klus als fotograaf in de toenmalige Heineken Music Hall en dus een onvergetelijke avond.

Ik hoorde via via dat men een fotograaf zocht in de HMH, dus de link was snel gelegd en ik kreeg ik de kans om een keer een concert te fotograferen.’ 

Damman merkte meteen dat deze vorm van fotografie hem goed lag en wist direct dat dit was wat hij wilde gaan doen. Tijdens zijn studie heeft hij zich dan ook linea recta gespecialiseerd als concertfotograaf. Dat AFAS Live zijn eerste echte opdrachtgever was blijft iedere keer weer bijzonder. ‘Het is veel intiemer dan je denkt en dat merk je – ook aan het publiek. De beleving en geluid in die zaal is uniek.’

Foto’s waren toentertijd nog niet digitaal, maar old-school met een filmrolletje in de camera. De dag na een concert moest je naar de plaatselijke fotowinkel om de boel te laten ontwikkelen en in te scannen op een cd-rom voor nabewerking. Zodoende kwam je er pas na 3 à 4 dagen achter of je werk was gelukt. Wat dat betreft is er een hoop veranderd in de wereld van de fotografie.
Anno 2021 kan je als fotograaf na die eerste drie nummers direct aan de slag met de nabewerking en staan ze vlak nadat de show klaar is al direct op de sociale media en kan het publiek meteen nagenieten van een mooie avond. Het meest uitdagende aan Ferdy zijn werk is het feit dat concertfotografie zo onderhevig is aan wisselende omstandigheden. Weinig, of juist veel, licht. Veel rook, veel beweging, noem maar op. Niets kan op de automatische piloot. Zo komen artiesten regelmatig het podium op in het aardedonker. Maak daar maar eens een mooie serie van.

Faithless - 2001 (De eerste concertfoto van Ferdy Damman in de HMH)

‘De meeste artiesten ken je wel, en anders bereid je je voor. Welk vlees heb je in de kuip? Hoe gebruiken ze het podium? Je luistert als fotograaf ook goed. Er zit in de meeste tracks toch wel een bepaalde opbouw. Bij sommige artiesten weet je min of meer zeker dat ze op een gegeven moment een sprong maken of intensiever contact zoeken met de zaal. Die momenten probeer je te vangen.
Veel acts houden er wel rekening mee en gaan er goed voor staan tijdens de eerste drie liedjes. Het is een wisselwerking tussen artiest en fotograaf. Toch zijn er ook mensen die per se niet op de foto willen. Je hoort wel eens dat collega’s een schop hebben gekregen vanaf het podium of dat er expres bier wordt gegooid. Die dingen gebeuren ook wel.’

Hoogtepunten zat natuurlijk, na 20 jaar fotograferen. Grootheden als Katy Perry en Bruce Springsteen. Noem ze maar op. Maar ook indrukwekkende zakelijke evenementen zoals het bezoek van Barack Obama (waar Ferdy samen met slechts 1 andere fotograaf de dag vast mocht leggen), het Amsterdam Diner, modeshows en bedrijfsfeesten horen bij AFAS Live en dus bij zijn werk. Het is juist die afwisseling die het voor Ferdy als fotograaf extra aantrekkelijk maakt. Soms zie je tijdens shows fotografen óp het podium staan. Deze werken rechtstreeks voor de artiest en zijn zij vrij om te gaan en staan waar zij willen. ‘Ik heb dat een paar keer voor de shows van Freek Vonk mogen doen, dat is heel leuk.’

Tijdens de show van de legendarische rockabillyband Stray Cats, klimt zanger Brian Setzer op het drumstel. Ferdy ziet het gebeuren en luistert goed hoe het nummer naar een hoogtepunt gebracht wordt. Damman voelt het moment, mikt, en drukt terwijl Setzer van het drumstel vliegt op het perfecte moment af. ‘Toen was het ‘klik’ en hebben. Dan weet je dat je een topfoto hebt!’

De legendarische foto van de Stray Cats - 2008 HMH


Wat heet. De kiek is spectaculair en levert hem De Zilveren Cameraprijs op.
Een ander perfect voorbeeld van ‘de sfeer vangen’ is de foto van een extatische Typhoon die zonder shirt crowdsurfend de afgeladen AFAS Live door zeilt. Een kolkend hoogtepunt van een ontzettend succesvolle en lange tournee door heel Nederland.
‘Als fotograaf wil je dat soort momenten vastleggen. Dat is bij dit concert goed gelukt.’
Ondanks dat Ferdy Damman al zo lang in het vak zit, hoeft hij op de vraag of er nog een band of artiest is die hij per se op de gevoelige plaat wilt vast leggen niet lang na te denken.
Een volmondig ‘Rammstein’ is het antwoord.

‘Ik heb die band tot nu toe iedere keer gemist wanneer ze in Nederland waren. Los van het feit dat ik hun muziek op zijn tijd kan waarderen, is het voor een fotograaf een feestje om zo’n visueel spektakel vast te leggen. De karakteristieke kop van zanger Till Lindemann, de gitaren, al die pyro, al dat vuurwerk. Die band heeft écht alles en het is dan ook eigenlijk onmogelijk om die energie niet in je foto vast te kunnen leggen. Het is dan wel weer de uitdaging als fotograaf om dat toch op jouw eigen wijze vast te leggen, zeker als het fotograferen prijsschieten is.’

Met de komst van de smartphone zou je bijna gaan denken dat iedereen tegenwoordig fotograaf is. Of hij nog tips heeft voor die 17 miljoen concurrenten? ‘Maak één of twee foto’s voor het thuisfront of vrienden, steek daarna je telefoon in je zak en ga lekker genieten. Direct na de show kan je de professionele foto’s op de socials van AFAS Live vinden!’


Heb je al een kijkje genomen in onze tour door 20 jaar HMH en AFAS Live?


Huisfotograaf Ferdy Damman over 'de perfecte shots' in HMH/AFAS Live