Frank van der Laan en Frans Smits over Het Amsterdam Diner sinds 2002 in HMH/AFAS Live

Terug naar overzicht

Frank van der Laan en Frans Smits over Het Amsterdam Diner sinds 2002 in HMH/AFAS Live

20 jaar Heineken Music Hall en AFAS Live! Zeker na een jaar waarin sectorbreed een groot rood kruis door de volledige programmering moest, kunnen en mogen we dit niet stilletjes aan ons voorbij laten gaan. Voor deze serie duiken we met verschillende coryfeeën de archieven in om terug te blikken op 2 decennia HMH/AFAS Live.

Als elfde in de reeks gaan we in gesprek met Frank van der Laan en Frans Smits van Het Amsterdam Diner. “Het is een avond waarop we fondsen werven voor het Aidsfonds en waar we stil staan bij de gevolgen van HIV en aids en wat wij daaraan kunnen doen. Maar het is elk jaar weer een bijzondere avond met een lach en een traan. Het wordt uiteindelijk gewoon een knalfeest”.

Het Amsterdam Diner is een jaarlijks benefietdiner voor het Aidsfonds. Het werd in 1992 voor het eerst georganiseerd op de Dam, omdat in dat jaar het International Aids Conference voor het eerst in Nederland plaats had. Alle hotels in de stad zaten vol waardoor het Krasnapolsky bij wijze van dank,- en steunbetuiging het voortouw nam om samen met alle andere 5 sterren hotels een diner te organiseren. De avond, in eerste instantie bedoeld als een eenmalige aangelegenheid, werd mede door de gulle sponsoring van evenementenorganisator Frank Wentink een groot succes. Er werd al snel besloten het diner een jaar later nogmaals te organiseren. De vijf achtereenvolgende edities vonden allemaal plaats op de Dam.
Aids was toentertijd nog écht een dodelijke ziekte en iedereen die aanwezig was in die tijd kende op een of andere manier wel iemand die het had. Een grimmig gegeven wat maakte dat het diner op een vreemde manier altijd zeer intens beleefd werd. Er werden bijvoorbeeld filmpjes getoond van mensen die in een speciaal hospice in Frankrijk verbleven waarvan iedereen wist dat deze mensen op korte termijn zouden komen te overlijden. Confronterende beelden die maakten dat de behoefte naar ontlading groot was, waardoor de diners consequent in een groot feest ontaarde.
Daarmee is op een heel organische manier de kiem gelegd voor een concept wat er na al die jaren nog steeds is en waar zowel de bezoekers als de vrijwilligers speciaal voor komen: Aandacht en bezinning gevolgd door een uitgebreide viering van het leven. Een lach én een traan.

“Het is een avond waarop we geld inzamelen voor het Aidsfonds. We staan stil bij de gevolgen van HIV, maar het is geen ongezellige avond. Het wordt uiteindelijk gewoon een knalfeest”, aldus Frank van der Laan.

In 1996 kwam de eerste medicatie tegen HIV-infectie op de markt waardoor er in de Westerse wereld heel eventjes het vermoeden ontstond dat het werk er op zat. Het Aidsfonds heeft toen gelukkig goed kunnen laten zien hoe groot de pandemie in onder andere Afrika was en is en dat dit op geen enkele manier specifiek aan homoseksualiteit te linken viel. Dat was het moment dat Het Amsterdam Diner een veel internationaler karakter kreeg.
In 2002 is het benefiet neergestreken in de HMH/AFAS Live. Een verademing voor de organisatie.
In plaats van een plein in het centrum van de stad was er een locatie die speciaal gemaakt is voor de organisatie van een kwalitatief hoogstaand evenement. Met goede akoestiek en idem logistiek. Een hoog dak, sterk genoeg om de gekste dingen in te hangen en zo een prachtige avond neer te zetten. Ingerichte kleedkamers, een intern loadingdock, noem het maar.

“Wij waren niet de rock-’n-roll productie die jullie normaal in huis hebben. We werken veel met vrijwilligers wat betekent dat de organisatie en de productie ieder jaar weer anders in elkaar steekt. Gelukkig kennen we na al die jaren elkaar zo goed dat het elk jaar weer dik in orde is en dat we elk jaar weer iets nieuws neer weten te zetten om de gasten te verrassen. Dat als je binnen komt je alleen maar ‘wow’ kan denken”.
Zo is één van de mooiste herinneringen van Frans en Frank de avond dat Ramses Shaffy de opening verzorgde. Op het, ondertussen iconische, podium in het midden van de zaal met de vier schermen erboven werd het lied ‘Het is stil in Amsterdam’ live gespeeld. Frank: “Shaffy ging naar het podium waar alleen zijn vleugel stond. Hij ging zitten en keek in alle rust in het rond naar de gasten met een twinkeling in zijn ogen. Hij had de zaal aan zijn vingertoppen. Hij sloeg een toets aan, en keek weer een moment rond. En toen begon hij te spelen. Feilloos”.
Het is geschiedenis geworden.

Links de out-of-the-box doos uit 2008 en rechts de zaalopstelling van 2019

Het Amsterdam Diner past zich ieder jaar aan, aan de situatie die dan speelt. Zo had de organisatie in 2008 te kampen met de financiële crisis; dus weinig budget en sommige gasten hadden minder te besteden. Niet doorlatengaan was geen optie dus was het thema ‘out-of-the-box’.

“In dit jaar waren de ruim 100 tafels alleen gedekt met wit linnen. Niet prachtig versierd zoals gewoonlijk, geen decoratie, geen special effects. Het werklicht stond aan in de Black Box. En in een verhuisdoos op tafel zat al het bestek, glaswerk, servies en aankleding”, vertelt Frank.

Het was een avond om nooit te vergeten. Na het openingsnummer “Let’s get the party started” konden gasten zelf hun tafels dekken en werd de sfeerverlichting aangezet. Frans legt uit: “Een fantastische ijsbreker voor de gasten met als boodschap om samen dingen op te pakken in moeilijke tijden”.

Het Amsterdam Diner is na al die jaren een uniek gala geworden. En ook al wordt hier niet het meeste geld op gehaald, is het absoluut het sympathiekste en gekste evenement. “En het wordt gedragen door 250 vrijwilligers uit alle lagen van de bevolking, werkelijk alles loopt er rond” Aldus Frans. “Juist die diversiteit en inclusiviteit maakt het uniek”. Exemplarisch voor de hilariteit die er kan heersen tijdens die diner-avonden zijn de welbekende ‘Amsterdammertjes’ (de klassieke verkeerspaaltjes met de drie Andreas kruizen erop) die in 2006 midden op alle dinertafels stonden. Een gift van toenmalig partner ‘De Bijenkorf’. Gedurende de avond konden de gasten deze kopen. Doordat ze zo ongelooflijk in de weg stonden waren die paaltjes binnen één uur allemaal verkocht. Een geniale zet met een fraaie extra opbrengst voor deze avond.

De roze Amsterdammertjes op tafel in 2006

In 2018 was het Aidscongres wederom in Nederland. Het Amsterdam Diner organiseerde voor deze speciale editie een concert bij ons in AFAS Live. Het werd een avond om nooit te vergeten met zeer hoog bezoek. Naast prinses Mabel waren zowel de Koning als de Koningin allebei aanwezig en allebei voorzien van een Aids lintje op de kleding. Uniek!

Door de coronacrisis zijn er een hoop onderzoeken naar HIV-infecties stil komen te liggen. Leg dit naast het betreurenswaardige feit dat de verharding van de maatschappij en daarmee het inboeten van onder andere de sociale acceptatie van zaken als seksualiteit en HIV overal steeds meer merkbaar zijn. Voor de komende editie is daarom het plan gevat om grote, internationale thema’s als diversiteit, gelijkheid en acceptatie in de spotlight te zetten. Alles bij elkaar opgeteld maakt dit de organisatie van een benefiet als Het Amsterdam Diner na al die jaren nog net zo relevant als tijdens die eerste zomeravond in 1992.

“We gaan het leven weer vieren. U bent van harte welkom”.

Volgende keer vertelt Hans van Avendonk over Fijnevent in AFAS Live.

Heb je al een kijkje genomen in onze tour door 20 jaar HMH en AFAS Live?

Meer

20 jaar Heineken Music Hall en AFAS Live! Zeker na een jaar waarin sectorbreed een groot rood kruis door de volledige programmering moest, kunnen en mogen we dit niet stilletjes aan ons voorbij laten gaan. Voor deze serie duiken we met verschillende coryfeeën de archieven in om terug te blikken op 2 decennia HMH/AFAS Live.

Als elfde in de reeks gaan we in gesprek met Frank van der Laan en Frans Smits van Het Amsterdam Diner. “Het is een avond waarop we fondsen werven voor het Aidsfonds en waar we stil staan bij de gevolgen van HIV en aids en wat wij daaraan kunnen doen. Maar het is elk jaar weer een bijzondere avond met een lach en een traan. Het wordt uiteindelijk gewoon een knalfeest”.

Het Amsterdam Diner is een jaarlijks benefietdiner voor het Aidsfonds. Het werd in 1992 voor het eerst georganiseerd op de Dam, omdat in dat jaar het International Aids Conference voor het eerst in Nederland plaats had. Alle hotels in de stad zaten vol waardoor het Krasnapolsky bij wijze van dank,- en steunbetuiging het voortouw nam om samen met alle andere 5 sterren hotels een diner te organiseren. De avond, in eerste instantie bedoeld als een eenmalige aangelegenheid, werd mede door de gulle sponsoring van evenementenorganisator Frank Wentink een groot succes. Er werd al snel besloten het diner een jaar later nogmaals te organiseren. De vijf achtereenvolgende edities vonden allemaal plaats op de Dam.
Aids was toentertijd nog écht een dodelijke ziekte en iedereen die aanwezig was in die tijd kende op een of andere manier wel iemand die het had. Een grimmig gegeven wat maakte dat het diner op een vreemde manier altijd zeer intens beleefd werd. Er werden bijvoorbeeld filmpjes getoond van mensen die in een speciaal hospice in Frankrijk verbleven waarvan iedereen wist dat deze mensen op korte termijn zouden komen te overlijden. Confronterende beelden die maakten dat de behoefte naar ontlading groot was, waardoor de diners consequent in een groot feest ontaarde.
Daarmee is op een heel organische manier de kiem gelegd voor een concept wat er na al die jaren nog steeds is en waar zowel de bezoekers als de vrijwilligers speciaal voor komen: Aandacht en bezinning gevolgd door een uitgebreide viering van het leven. Een lach én een traan.

“Het is een avond waarop we geld inzamelen voor het Aidsfonds. We staan stil bij de gevolgen van HIV, maar het is geen ongezellige avond. Het wordt uiteindelijk gewoon een knalfeest”, aldus Frank van der Laan.

In 1996 kwam de eerste medicatie tegen HIV-infectie op de markt waardoor er in de Westerse wereld heel eventjes het vermoeden ontstond dat het werk er op zat. Het Aidsfonds heeft toen gelukkig goed kunnen laten zien hoe groot de pandemie in onder andere Afrika was en is en dat dit op geen enkele manier specifiek aan homoseksualiteit te linken viel. Dat was het moment dat Het Amsterdam Diner een veel internationaler karakter kreeg.
In 2002 is het benefiet neergestreken in de HMH/AFAS Live. Een verademing voor de organisatie.
In plaats van een plein in het centrum van de stad was er een locatie die speciaal gemaakt is voor de organisatie van een kwalitatief hoogstaand evenement. Met goede akoestiek en idem logistiek. Een hoog dak, sterk genoeg om de gekste dingen in te hangen en zo een prachtige avond neer te zetten. Ingerichte kleedkamers, een intern loadingdock, noem het maar.

“Wij waren niet de rock-’n-roll productie die jullie normaal in huis hebben. We werken veel met vrijwilligers wat betekent dat de organisatie en de productie ieder jaar weer anders in elkaar steekt. Gelukkig kennen we na al die jaren elkaar zo goed dat het elk jaar weer dik in orde is en dat we elk jaar weer iets nieuws neer weten te zetten om de gasten te verrassen. Dat als je binnen komt je alleen maar ‘wow’ kan denken”.
Zo is één van de mooiste herinneringen van Frans en Frank de avond dat Ramses Shaffy de opening verzorgde. Op het, ondertussen iconische, podium in het midden van de zaal met de vier schermen erboven werd het lied ‘Het is stil in Amsterdam’ live gespeeld. Frank: “Shaffy ging naar het podium waar alleen zijn vleugel stond. Hij ging zitten en keek in alle rust in het rond naar de gasten met een twinkeling in zijn ogen. Hij had de zaal aan zijn vingertoppen. Hij sloeg een toets aan, en keek weer een moment rond. En toen begon hij te spelen. Feilloos”.
Het is geschiedenis geworden.

Links de out-of-the-box doos uit 2008 en rechts de zaalopstelling van 2019

Het Amsterdam Diner past zich ieder jaar aan, aan de situatie die dan speelt. Zo had de organisatie in 2008 te kampen met de financiële crisis; dus weinig budget en sommige gasten hadden minder te besteden. Niet doorlatengaan was geen optie dus was het thema ‘out-of-the-box’.

“In dit jaar waren de ruim 100 tafels alleen gedekt met wit linnen. Niet prachtig versierd zoals gewoonlijk, geen decoratie, geen special effects. Het werklicht stond aan in de Black Box. En in een verhuisdoos op tafel zat al het bestek, glaswerk, servies en aankleding”, vertelt Frank.

Het was een avond om nooit te vergeten. Na het openingsnummer “Let’s get the party started” konden gasten zelf hun tafels dekken en werd de sfeerverlichting aangezet. Frans legt uit: “Een fantastische ijsbreker voor de gasten met als boodschap om samen dingen op te pakken in moeilijke tijden”.

Het Amsterdam Diner is na al die jaren een uniek gala geworden. En ook al wordt hier niet het meeste geld op gehaald, is het absoluut het sympathiekste en gekste evenement. “En het wordt gedragen door 250 vrijwilligers uit alle lagen van de bevolking, werkelijk alles loopt er rond” Aldus Frans. “Juist die diversiteit en inclusiviteit maakt het uniek”. Exemplarisch voor de hilariteit die er kan heersen tijdens die diner-avonden zijn de welbekende ‘Amsterdammertjes’ (de klassieke verkeerspaaltjes met de drie Andreas kruizen erop) die in 2006 midden op alle dinertafels stonden. Een gift van toenmalig partner ‘De Bijenkorf’. Gedurende de avond konden de gasten deze kopen. Doordat ze zo ongelooflijk in de weg stonden waren die paaltjes binnen één uur allemaal verkocht. Een geniale zet met een fraaie extra opbrengst voor deze avond.

De roze Amsterdammertjes op tafel in 2006

In 2018 was het Aidscongres wederom in Nederland. Het Amsterdam Diner organiseerde voor deze speciale editie een concert bij ons in AFAS Live. Het werd een avond om nooit te vergeten met zeer hoog bezoek. Naast prinses Mabel waren zowel de Koning als de Koningin allebei aanwezig en allebei voorzien van een Aids lintje op de kleding. Uniek!

Door de coronacrisis zijn er een hoop onderzoeken naar HIV-infecties stil komen te liggen. Leg dit naast het betreurenswaardige feit dat de verharding van de maatschappij en daarmee het inboeten van onder andere de sociale acceptatie van zaken als seksualiteit en HIV overal steeds meer merkbaar zijn. Voor de komende editie is daarom het plan gevat om grote, internationale thema’s als diversiteit, gelijkheid en acceptatie in de spotlight te zetten. Alles bij elkaar opgeteld maakt dit de organisatie van een benefiet als Het Amsterdam Diner na al die jaren nog net zo relevant als tijdens die eerste zomeravond in 1992.

“We gaan het leven weer vieren. U bent van harte welkom”.

Volgende keer vertelt Hans van Avendonk over Fijnevent in AFAS Live.

Heb je al een kijkje genomen in onze tour door 20 jaar HMH en AFAS Live?

Frank van der Laan en Frans Smits over Het Amsterdam Diner sinds 2002 in HMH/AFAS Live